Το 1918 έγινε η γενική απεργία στην Ελβετία. Εκείνη την εποχή απεργούσαν 250 άνθρωποι, έναντι 000 στρατιωτών. Η κυβέρνηση είχε διαφορετική ιδέα από ένα μεγάλο μέρος του λαού. Εκείνη την εποχή ο λόγος θριάμβευσε και χειρότερα μπορούσαν να αποτραπούν και αυτό πυροδότησε μια διαδικασία συμβιβασμού και λόγου για τα αιτήματα της αντιπολίτευσης. Ένα από τα κύρια πρόσωπα της γενικής απεργίας αργότερα έγινε Ομοσπονδιακός Σύμβουλος. Έκτοτε, δεν υπήρξε ανάλογο πολιτικό κίνημα στην Ελβετία μέχρι το Σάββατο 95 Οκτωβρίου 000.
Περίπου 50 με 000 άνθρωποι συμμετείχαν στην ειρηνική διαδήλωση στη Βέρνη και πολλοί από αυτούς επευφημούσαν στις ζωντανές μεταδόσεις στο σπίτι. Ήταν μια γιορτή δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Πώς ήταν όμως η εκπομπή των ΜΜΕ που ακολούθησε; Τίποτα - μόνο μερικές άχρηστες κενές φράσεις, οι οποίες έχουν σκοπό να αποσπάσουν την προσοχή από το γεγονός ότι εσείς οι ίδιοι έχετε όλο και περισσότερο ελιγμούς στο περιθώριο όσον αφορά το περιεχόμενο. Λίγα αδιόρθωτα σχόλια που προσπαθούν να υπερασπιστούν τη δική τους θέση με πολύ μίσος και απαξίωση. Θα διάλεγα τα ακόλουθα κατηγορήματα για αυτή τη μορφή παρουσίασης: μη ρεαλιστική, άκαμπτη, δογματική, αυταπάτη και πάνω από όλα εξτρεμιστική.
Αυτό είναι ανάξιο της Ελβετίας, δεν ανταποκρίνεται στις αξίες της, που ισχύουν για πάνω από 700 χρόνια. Κάποια στιγμή θα έρθει η στιγμή που η πλειονότητα των ανθρώπων θα έχει συνειδητοποιήσει ότι μια ασθένεια δεν αξίζει να ρίξει στη θάλασσα όλα όσα κάνουν την ειρηνική συνύπαρξή μας και τότε αγαπητά ΜΜΕ μπορείτε να κλείσετε το μαγαζί σας και να ψάξετε για άλλη δουλειά ... περίπτωση, μην σου προσφέρω τίποτα, γιατί υποστηρίζω μόνο ανθρώπους με χαρακτήρα και αγάπη για την αλήθεια...
(μέσω Hans Peter Kruesi)