Οι κριτικοί πολίτες είναι πλέον «εχθροί της δημοκρατίας»

Dieser Άρθρο του NachDenkSeiten δείχνει ξεκάθαρα πώς αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί τους κριτικούς αυτές τις μέρες:

Οι «αρνητές του κορωνοϊού» και οι «πλευρικοί στοχαστές» θα πρέπει να ταξινομηθούν ως «δεξιοί εξτρεμιστές», σύμφωνα με έναν υπουργό Εσωτερικών της πολιτείας. Και το Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος εισήγαγε ένα νέο αντικείμενο παρατήρησης με τίτλο «Απονομιμοποίηση του εχθρικού προς τη δημοκρατία ή/και επικίνδυνου για την ασφάλεια κράτους». Αυτό που είναι εχθρικό προς τη δημοκρατία, ωστόσο, είναι οι σκόπιμες γλωσσικές ασάφειες και οι υπερβολικά σαρωτικές κρίσεις για τους επικριτές των δικών τους πολιτικών.

Οι «αρνητές του κορωνοϊού» πρέπει να «κατατάσσονται με συνέπεια στο ακροδεξιό φάσμα», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Θουριγγίας Γκέοργκ Μάιερ, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ: «Πρέπει να ενισχύσουμε την ανάθεση του πολιτικά οργανωμένου εγκλήματος, ειδικά με τους αρνητές του κορωνοϊού». Η σκηνή έχει σαφώς πολιτικά δεξιά κίνητρα: «Οι δεξιοί εξτρεμιστές είναι αυτοί που την υποκινούν».

Επιπλέον, η ομοσπονδιακή υπουργός Εσωτερικών Nancy Faeser (SPD) και ο Πρόεδρος του Γραφείου για την Προστασία του Συντάγματος, Thomas Haldenwang, παρουσίασαν την Τρίτη την έκθεση του 2021 για την προστασία του Συντάγματος. Σε αυτό, παρατίθεται για πρώτη φορά ένα νέο αντικείμενο παρατήρησης. Φέρει τον τίτλο «αντιδημοκρατική και/ή απονομιμοποίηση του κράτους που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια» και περιλαμβάνει τουλάχιστον «τμήματα της σκηνής των «αρνητών της κορώνας» και των «πλευρικών στοχαστών», σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης. Σε αυτή την κατηγορία, η εγχώρια μυστική υπηρεσία συνοψίζει «πολύ διαφορετικές ομάδες και παράγοντες πέρα ​​από το κλασικό σχήμα αριστερά-δεξιά»: ομάδες και άτομα που διαδίδουν ορισμένες «θεωρίες συνωμοσίας, μερικές από τις οποίες στηρίζονται στον αντισημιτισμό», που αμφισβητούν το δημοκρατικό κράτος ή που το απορρίπτουν κατηγορηματικά, όπως αναφέρουν τα μέσα ενημέρωσης. Δεν υπάρχει ακόμη εκτίμηση για το πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των οπαδών αυτής της ετερογενούς σκηνής.

Εσωτερικές ανατροπές

Η «Stuttgarter Zeitung» αναφέρει ως παράδειγμα πολυάριθμων προβληματικών αναφορών στα μέσα ενημέρωσης για το θέμα:

«Πολλοί από τους νέους εχθρούς της δημοκρατίας δεν είναι αριστεροί ή δεξιοί εξτρεμιστές – ακόμα κι αν έχουν αριστερούς ή δεξιούς εξτρεμιστές στις τάξεις τους, βαδίζουν μαζί τους, τους προσφέρουν έναν νέο χώρο παρέλασης. Αλλά δεν έχει επίσης σημασία αν η νέα εξαγριωμένη αστική τάξη είναι αριστερά ή δεξιά ή αν είναι γενικά αποπροσανατολισμένη. Μάλλον, αυτό που έχει σημασία είναι η έλλειψη σεβασμού προς το νόμο, το σύνταγμα και τους εκπροσώπους του κράτους».

Η παράγραφος ασκεί μια από τις επί του παρόντος έγκυρες στρεβλώσεις: Αφενός, αναγνωρίζεται το γεγονός ότι η ομάδα των κριτικών δεν είναι ομοιογενής και στη συνέχεια οι (κυρίως;) μη ριζοσπαστικοί κριτικοί κατηγορούνται ότι «βαδίζουν με βήμα». Ταυτόχρονα, είναι παράλογο να κατηγορούμε την πλειοψηφία των επικριτών της πολιτικής Corona για έλλειψη σεβασμού προς το σύνταγμα - εξάλλου, πολλοί από αυτούς ήθελαν να προστατεύσουν το σύνταγμα από τις επιθέσεις της εκστρατείας Corona. Φυσικά υπάρχουν ριζοσπαστικές προσωπικότητες μεταξύ των επικριτών της πολιτικής Corona από τις οποίες πρέπει κανείς να αποστασιοποιηθεί, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πολιτικά ακραία. Από την άλλη πλευρά, πολλά από τα μέτρα για τον κορωνοϊό που δεν ήταν επιστημονικά δικαιολογημένα ήταν σαφώς πολιτικά ακραία.

Σκόπιμη γλωσσική θολούρα

Και τα δύο πολιτικά έργα που αναφέρθηκαν στην αρχή συνοδεύονται (όπως συνέβη από την αρχή του επεισοδίου της Κορώνας) από μια σκόπιμη έλλειψη σαφήνειας στη γλώσσα, η οποία εν μέρει οδηγεί σε μια οργουελική παραμόρφωση της γλώσσας στην κοινωνική συζήτηση: Όποιος επιμένει για τον Βασικό Νόμο γίνεται έμμεσα πολέμιος αυτού ακριβώς του συντάγματος που αντιμετωπίζεται. Όποιος θέλει να διατηρήσει τα δημοκρατικά δικαιώματα θεωρείται έμμεσα «εχθρός της δημοκρατίας». Όποιος διαμαρτύρεται για τους επιστημονικά αδικαιολόγητους περιορισμούς στις εγγυημένες ελευθερίες των πολιτών είναι πλέον «εχθρός της ελευθερίας» για πολλά ΜΜΕ και πολιτικούς. Όποιος ήθελε να προστατεύσει το σύνταγμα του κράτους μας με τη μορφή που ίσχυε μέχρι το επεισόδιο του κορωνοϊού -παρ' όλες τις επικρίσεις- από περαιτέρω διάβρωση των πολιτικών δικαιωμάτων (π.χ. το δικαίωμα διαδήλωσης) θεωρείται εχθρός του κράτους. Όποιος διεκδικεί το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, την ανταλλαγή και την άσκηση θεωρείται ριζοσπάστης - και όχι οι ριζοσπαστικές ομάδες στην πολιτική και στα συντακτικά γραφεία που έχουν υποστηρίξει μια επιστημονικά αβάσιμη πολιτική κορωνοϊού κατά των πολιτών.

Η γλωσσική ασάφεια που ασκείται κατά την περιγραφή των επικριτών της πολιτικής για τον κορωνοϊό είναι συχνά παρόμοια: Πρώτα απ 'όλα, οι πολύ διαφορετικοί επικριτές της πολιτικής για τον κορωνοϊό κατηγορούνται γενικά ότι «αρνούνται» την ύπαρξη του ιού. Στο επόμενο βήμα, αυτοί οι «αρνητές» γενικά δηλώνονται ως «πλευρικοί στοχαστές» - ανεξάρτητα από το αν συνδέονται όντως με ομότιμες πρωτοβουλίες. Τέλος, «οι πλάγιοι στοχαστές» (ποιος είναι αυτός ακριβώς;) χαρακτηρίζονται στη συνέχεια ότι τείνουν προς την ακροδεξιά, ώστε να μην χρειάζεται κανείς να ασχοληθεί με τα επιχειρήματά τους.

Προσωπικά, δεν αισθάνομαι ότι εκπροσωπούνται πολιτικά από τις πρωτοβουλίες που αυτοαποκαλούνται «πλευρικοί στοχαστές». Αυτό ισχύει και για ορισμένους άλλους παράγοντες που ασκούν κριτική στην πολιτική του Corona. Από τη μια, η προσωπική μου άποψη δεν είναι το μέτρο όλων των πραγμάτων. Από την άλλη πλευρά, μεμονωμένες ριζοσπαστικές προσωπικότητες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να υποτιμήσουν ένα ευρύ κίνημα κριτικών και έτσι να θωρακίσουν τη δική τους πολιτική.

Η τρομοκρατία για τον κορωνοϊό τροφοδοτείται ξανά από ορισμένους ηθοποιούς. Αυτό είναι απαράδεκτο – πρώτον επειδή δεν υπάρχει αξιόπιστη βάση δεδομένων που θα επέτρεπε την επανάληψη της καταστροφικής πολιτικής κλειδώματος και κάλυψης, καθώς η συλλογή τέτοιων βασικών δεδομένων απορρίπτεται προκειμένου να διατηρηθεί μια κατάσταση «άγνοιας». Από την άλλη πλευρά, επειδή οι τρέχουσες «προειδοποιήσεις σχετικά με τον αριθμό των λοιμώξεων το φθινόπωρο» έχουν σκοπό να υποδηλώσουν ότι ο «αριθμός μολύνσεων» από το περασμένο φθινόπωρο θα μπορούσε να δικαιολογήσει περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η διεκπεραίωση της σκανδαλώδους περιόδου Corona επίσης εμποδίζεται επί του παρόντος, επειδή μια τέτοια έρευνα θα απέκλειε πιθανώς μια επανάληψη της πολιτικής Corona ως αδικαιολόγητη, ακατάλληλη και αναποτελεσματική.

Ενίσχυση της δικαιοσύνης στον αγώνα κατά του δεξιού εξτρεμισμού

Ο δεξιός εξτρεμισμός είναι ένα επείγον πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με αστυνομικούς πόρους, έρευνα για τα αίτια και κοινωνικοπολιτικές παρορμήσεις. Αλλά η γενική σύνδεση του όρου με τις διαμαρτυρίες ενάντια στην καταστροφική πολιτική του κορωνοϊού είναι προπαγάνδα. Η εργαλειοποίηση του όρου κατά των επικριτών της πολιτικής Corona βλάπτει επίσης τη σημαντική μάχη κατά του δεξιού εξτρεμισμού, επειδή θα μπορούσε να προκύψει η εντύπωση ότι εδώ εργαλειοποιείται κάτι καλό για να μπορούμε γενικά να υποτιμούμε το περιεχόμενο των κριτικών σε εντελώς διαφορετικά χωράφια.

Πρέπει να ληφθούν σκληρά και αποφασιστικά μέτρα κατά των ακροδεξιών εγκλημάτων. Υπάρχει ήδη ένα σύνολο εργαλείων για αυτό, αλλά υπάρχει έλλειψη προσωπικού στην αστυνομία και το δικαστικό σώμα για την εφαρμογή του. Μια πολιτική που αφενός περιορίζει το δικαστικό σύστημα και αφετέρου επεκτείνει την έννοια του εξτρεμισμού σε όλο και περισσότερους πολίτες θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγάλο σκεπτικισμό. Οι τάσεις να λογοκρίνεται η επικοινωνία των πολιτών (εν μέρει από ιδιωτικούς φορείς) ως «ριζοσπαστική» επειδή εδώ εκπροσωπούνται διαφορετικές απόψεις είναι αντιδημοκρατικές. Η υστερία για τους δεξιούς επικριτές της πολιτικής Corona (ή τους πολίτες που «βαδίζουν» μαζί τους) σχηματίζει επίσης μια έντονη αντίθεση με την ανοχή προς τους δεξιούς εξτρεμιστές όταν ενεργούν στην Ουκρανία, για παράδειγμα.

Οι πολίτες πρέπει να το τελειώσουν

Οι τρέχουσες επίσημες ενέργειες πιθανώς έχουν σκοπό να δικαιολογήσουν ενέργειες στο παρελθόν και ταυτόχρονα να περιορίσουν τις μελλοντικές διαμαρτυρίες κατά της επιστροφής των μέτρων για τον κορωνοϊό. Στο άρθρο «Τα φαντάσματα Corona πρέπει να διώξουν οι πολίτες - άλλοι δεν θα το κάνουν» έγραψε το NachDenkseiten:

«Θα υπάρξει πραγματικό τέλος στην πανδημική πολιτική μόνο όταν οι πολίτες απαιτήσουν το οριστικό και πλήρες τέλος της πανδημικής πολιτικής και αποκλείσουν την επανάληψη. Διαφορετικά -όπως δείχνει όλη η εμπειρία- μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης σιγοβράζει στο παρασκήνιο: Μετά από μια παραπλανητική φάση της καλοκαιρινής «καλής θέλησης» της κατάστασης υγιεινής, μια ανανεωμένη εκστρατεία φόβου ενάντια σε μια παραλλαγή του ιού μπορεί να συνεχίσει να σταθεροποιεί την πολιτική του κορωνοϊού».

Οι κριτικοί πολίτες είναι πλέον «εχθροί της δημοκρατίας» | Tobias Riegel | NDS Podcast

Γιατί ξαφνικά υπάρχουν τόσοι πολλοί δεξιοί εξτρεμιστές;

Αν ο πολίτης νιώσει άβολα, ξαφνικά είναι δεξιός εξτρεμιστής!