Οι Φινλανδοί βγαίνουν με ένα νέο άλμπουμ κάθε τρία χρόνια για να συγκεντρώσουν τους θαυμαστές τους με σπαθιά από όλο τον κόσμο. Πέφτοντας για έκτη φορά «Ensiferum» τώρα στη μάχη, αυτή τη φορά με το άλμπουμ «One Man Army». Πολλά έχουν συμβεί στο παρασκήνιο του κουιντέτου, οπότε θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι μουσικά πολλά έχουν αλλάξει μεταξύ των folk metallers. Το "One Man Army" προσφέρει ένα οπλοστάσιο επιφανών ιδεών και μελωδιών τυπικών του συγκροτήματος. Το συγκρότημα φαίνεται να έχει αρπάξει ξανά την επιθετικότητα των πρώτων μαχών και δεν το συναντά τόσο κουρασμένο από τον πόλεμο όσο ο ανείπωτος προκάτοχος «Unsung Heroes» με το ροζ εξώφυλλό του, που μετά από μερικές περιστροφές μαζεύει σκόνη στο ράφι μου! Με το "One Man Army" δεν είναι μόνο το εξώφυλλο που είναι σωστό, αλλά και ο δίσκος είναι απόλυτα πειστικός μουσικά!
Αν κοιτάξετε τις γενικές συνθήκες της έκτης φάρσας, «Ensiferum» πολλά άλλαξαν. Μέχρι πρόσφατα, το συγκρότημα εξακολουθούσε να έχει υπογράψει με την «Spinefarm Records», σήμερα ο «Metal Blade» μπορεί να θεωρηθεί τυχερός που υποδέχτηκε τους Φινλανδούς στις τάξεις τους. Ενώ ο Hiili Hiilesmaa γύρισε τα κουμπιά ως παραγωγός του προκατόχου «Unsung Heroes», η Anssi Kippo ήταν πλέον υπεύθυνη για το «One Man Army», ο οποίος παρεμπιπτόντως έκανε μια κάτι παραπάνω από αξιοπρεπή δουλειά. Ακόμη και ο καλλιτέχνης του έργου τέχνης άλλαξε: Εκεί που ο διάσημος Kristian Wahlin με το ψευδώνυμο Necrolord καλλιέργησε ένα περιστασιακό, αν και προοπτικό σχεδόν νηπιακό στυλ, μπορεί κανείς να είναι εξαιρετικά ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα της Gyula Havancsák. Το εξώφυλλο είναι λιγότερο πρωτότυπο, αλλά ταιριάζει σαν γάντι, ηρωικό, δυνατό και επίσης κλισέ. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να έχει την υποψία ότι μουσικά έχουν συμβεί πολλά με τους folk metallers.
Ένα πράγμα αμέσως, όλοι οι θαυμαστές μπορούν να αναπνεύσουν χαλαρά και να ετοιμαστούν για μια ώρα μεγάλης διασκέδασης, γιατί το "Ensiferum" ξαναπατά το γκάζι και παραδίδει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της καριέρας τους. Το «One Man Army» είναι ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ των Φινλανδών, που έχουν σταθερή σύνθεση από το 2009. Ευτυχώς, το κουιντέτο έχει σφίξει ξανά τον βαθμό βαρύτητας και ακούγεται πιο δυνατός από ποτέ. Η παραγωγή είναι επίσης εξαιρετική αυτή τη φορά, τα κομμάτια είναι δυνατά, εκπέμπουν τεράστια ενέργεια και η σύνθεση τραγουδιών είναι απολύτως πρώτης τάξεως. Γνωρίζετε μερικές από τις δομές και τις μελωδίες των τραγουδιών από προηγούμενα άλμπουμ, αλλά τα τραγούδια φαίνονται φρέσκα, αυτοτελή και έχουν απλά υπέροχα ρεφρέν που δεν γίνονται ποτέ πολύ γλυκά. Μια ατμοσφαιρική εισαγωγή ακολουθείται από ένα γρήγορο άνοιγμα, το «Axe Of Judgment», το «Heathen Horde» μαγεύει με ένα υπέροχο λαϊκό κύριο θέμα και είναι απλά πολύ διασκεδαστικό με τις χορωδίες και τις μελωδικές κιθάρες του! Το single και ομώνυμο κομμάτι "One Man Army" που κυκλοφόρησε προηγουμένως είναι επίσης πειστικό σε όλα τα επίπεδα.
Το "Burden Of The Fallen" αντιπροσωπεύει τον πόλο ανάπαυσης στην περαιτέρω πορεία του άλμπουμ, πριν οι μελωδίες στο "Warrior Without A War" και "Cry For The Earth Bounds" επεκταθούν ξανά και το ηρωικό επικό μέρος χαλάσει ξανά σημαντικά. Μετά από αυτό, τα πράγματα κυριολεκτικά αγριεύουν και το λαϊκό πάρτι πραγματικά ανεβάζει ταχύτητα. Το "Two of Spades" (ένα Motörhead bow;) είναι το ιδανικό soundtrack, έρχεται με πολλή ταχύτητα και με αναμνήσεις γουέστερν/ντίσκο, το "Ensiferum" πραγματικά μεγάλο σινεμά σκάει στα αυτιά μας. Οι ήχοι banjo και οι αναφορές «Dschingis Khan» είναι απλά υπέροχες και δεν αποτελούν έκπληξη από τους Suomis, και το μεσαίο τμήμα που μοιάζει με ντίσκο προκαλεί ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο του ακροατή. Το "My Ancestor's Blood" σχηματίζει ένα επιδέξια κατασκευασμένο και συναρπαστικό δίδυμο και το "Descendants, Defiance, Domination" ξεκινά πολύ ήρεμα και μεταφέρεται από το πληκτρολόγιο, τις καθαρές κιθάρες και ένα δυνατό μπάσο. Το τραγούδι δημιουργεί σιγά σιγά γοητευτικά, καθαρά φωνητικά και μεταλλικές κραυγές εναλλάσσονται και το «Ensiferum» αναμιγνύει έξυπνα όλα τα γνωστά σήματα κατατεθέντα. Το «Neito Pohjolan», από την άλλη, έχει γίνει το σχεδόν αναμενόμενο «πειραματικό» κομμάτι του δίσκου. Ένα τραγούδι της κάντρι που κάνει μια παράκαμψη στο (φινλανδικό) τάνγκο και εξευγενίζεται από τη λεπτή γυναικεία φωνή της Netta Skog (πρώην Turisas). Ένα ασυνήθιστο και άξιο συμπέρασμα για τον δίσκο, που δείχνει το χιούμορ της μπάντας.
Εάν αγοράσετε το δίσκο, θα πρέπει να φροντίσετε να αγοράσετε τουλάχιστον το διπλό CD, γιατί τα μπόνους κομμάτια στο δεύτερο CD απλώς συνθλίβουν τα πάντα! Με τη διασκευή του γουέστερν τραγουδιού του Frankie Laine από το 1958, που ήταν και ο τίτλος της σειράς γουέστερν "Rawhide" (Χίλια μίλια σκόνης), δημιουργήθηκε ένα τραγούδι που θυμίζει τις καλύτερες εποχές των καουμπόηδων του Λένινγκραντ. . Το «War Metal» απελευθερώνει και πάλι τον πολεμιστή, ο οποίος σφάζει ασυμβίβαστα ό,τι του στέκεται εμπόδιο με το σπαθί του. Το «Candour and Lies» είναι η αγγλική έκδοση του προαναφερθέντος «Neito Pohjolan», αλλά αυτή τη φορά δεν έχει τη Netta Skog, αλλά μια τραχιά, ανδρική φωνή που δίνει στο τραγούδι μια ελαφρώς διαφορετική όψη. Με το "Bonus Song" ακούμε ξανά ένα πλήρες χιούμορ της μπάντας, με την πολλή λογοκρισία "Peeps" το κομμάτι είναι μια απόλυτα επιτυχημένη κατάληξη του μπόνους δίσκου.
Το άλμπουμ "One Man Army" πείθει με προσεκτικά σφυρήλατα όπλα και στιβαρές πολεμικές τέχνες. Το άλμπουμ είναι ένα πραγματικό σπάσιμο. Όποιος φοβήθηκε μετά το «Unsung Heros» ότι τα πράγματα σιγά σιγά θα κατρακυλούσαν, κάνει λάθος! Εδώ μπορεί να ειπωθεί με καθαρή συνείδηση ότι δεν υπάρχει καμία συνολική απώλεια για να παραπονεθεί στο «One Man Army». Το έκτο άλμπουμ του «Ensiferum» έγινε επιτυχία. Οι Swordtails έχουν αναγνωρίσει τον ήχο και τις ιδιότητές τους και πλέον μπορούν να αναδείξουν τέλεια το ταλέντο τους. Δεν δούλεψαν όλα τα μικρότερα πειράματα τα τελευταία χρόνια, αλλά στο «One Man Army» όλα ταιριάζουν και το άλμπουμ ακούγεται σαν να ηχογραφήθηκε με πολλή δημιουργικότητα, ψυχή και πάθος. Αυτό είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα κομπλιμέντα που μπορείς να κάνεις σε ένα συγκρότημα. Για όσους αγαπούν το είδος του fantasy folk metal, περιμένει το πρώτο highlight της χρονιάς! Οι Φινλανδοί ανέβασαν ξανά ταχύτητα, ζωηρά τραγούδια, χωρίς slacks, όμορφες μελωδίες, ταχύτητα, πίεση, ηρωικό κιτς, όλα αυτά χαρακτηρίζουν αυτόν τον δίσκο και ως εκ τούτου θα πρέπει να πυροδοτήσουν την προσμονή για επερχόμενες ζωντανές δραστηριότητες. Το «Ensiferum» βασίζεται αρκετές φορές σε ηρωικά ρεφρέν και έτσι στον μονοπρόσωπο στρατό ενώνονται αρκετοί συμπολεμιστές, όχι μισθοφόροι, αλλά μια ορκισμένη κοινότητα. Το «Ensiferum» φαίνεται να έχει ανακτήσει την επιθετικότητα των πρώτων μαχών. Τα λέμε ζωντανά τον Μάρτιο!
Μπορείτε να κάνετε το άλμπουμ αγοράστε στο κατάστημά μας.
Λίστα παρακολούθησης:
Δίσκος 1:
- Μάρτιος του Πολέμου
- Τσεκούρι της κρίσης
- Heaten Horde
- Ένας Άνθρωπος Στρατός
- Βάρος των Πεσόντων
- Πολεμιστής χωρίς πόλεμο
- Cry For The Earth Bounds
- Δύο μπαστούνια
- Το αίμα των προγόνων μου
- Απόγονοι, Αψηφία, Κυριαρχία
- Neito Pohjolan
Δίσκος 2:
- Βούρδουλας
- ήταν μέταλλο
- Ειλικρίνεια και ψέματα
- μπόνους κομμάτι
[rwp-review id=»0″]
1 σχόλιο