Ο Philip Sayce δίνει νέα πνοή στο blues rock

Κλάπτον, Πέιτζ, Χέντριξ... Phillip Sayce. Ο νεαρός κιθαρίστας αναβιώνει το κάπως σκονισμένο μπλουζ ροκ. Phillip Sayce από τον Καναδά είναι σε ένα δικό του μάθημα με το gritty blues rock του και το Σάββατο 8 Απριλίου μας έδειξε το εντυπωσιακό του ταλέντο τόσο στην κιθάρα όσο και ως τραγουδιστής στο Wood Stock Guitares στο Ensisheim. Με γλαφυρό τρόπο συνδυάζει γήινα μπλουζ με ροκ και μια πρέζα ψυχεδελικό. Οι συναυλίες του ταξιδεύουν τους μεγαλύτερους θεατές πίσω στις παλιές καλές μέρες του Γούντστοκ και ο ανέμελος τρόπος του σε συνδυασμό με τη φωνή που θυμίζει Λένυ Κράβιτς πείθει ακόμη και τη νεότερη γενιά.

Γεννημένος στην Ουαλία και μεγαλωμένος στο Τορόντο, ο τραγουδοποιός, τραγουδιστής και κιθαρίστας Philip Sayce είναι αυτό που συνήθως περιγράφεται ως «παιδικό θαύμα». Μέσω του πατέρα του, ο οποίος ήταν φανατικός θαυμαστής του Eric Clapton, γνώρισε την αγάπη για τη μουσική. Ο Philip άρχισε επίσης να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τους άλλους σπουδαίους βιρτουόζους της κιθάρας όπως ο Jimi Hendrix και ο Stevie Ray Vaughan. Ως νεαρός έφηβος, ο Sayce έπαιζε ήδη σε διάφορα κλαμπ στο Τορόντο μέχρι που, σε ηλικία 17 ετών, γνώρισε τον Καναδό Jeff Healey, ο οποίος τον προσέλαβε ως κιθαρίστα για την επερχόμενη περιοδεία του. Εκεί κέρδισε τα πρώτα του κίνητρα τα επόμενα σχεδόν 4 χρόνια. Ο Unkle Kracker και η Melissa Etheridge ήταν περαιτέρω σταθμοί στη μουσική του καριέρα.

Όταν ο Philip Sayce, που τώρα ζει στο Λος Άντζελες, ανεβαίνει στη σκηνή με την κιθάρα του, θυμίζει κάποιον ποπ σταρ από ένα εικονογραφημένο βιβλίο: νέος, εμφανίσιμος και μουσικός. Αλλά το να το μειώσουμε μόνο σε αυτό θα ήταν πολύ μεγάλο λάθος. Γιατί ο Philip Sayce αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα. Τραγουδάει όπως ο Lenny Kravitz και παίζει κιθάρα όπως ο Jimi Hendrix. Το Σάββατο, 8 Απριλίου, ο Φίλιππος προσκλήθηκε στη συναυλία και ο κόσμος συνέρρεε, όχι ακριβώς σωρηδόν, αλλά τουλάχιστον στις μικρές Wood Stock Guitares στο Ensisheim και, παραδόξως, πολλοί νέοι βρέθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο τέταρτο του εργατικού δυναμικού αποτελούνταν από κορίτσια και αγόρια που ήταν προφανώς κάτω των 30 ετών. Από αυτή την άποψη, οι Sayce Trio έπαιξαν για δύο γενιές, επειδή οι λάτρεις της μπλουζ-ροκ που είχαν απομείνει ήταν αυτοί που ήταν κάπου μεταξύ 45 και 60 ετών.

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα, ο ακατέργαστος και δυνατός ήχος σε σπρώχνει κυριολεκτικά στον τοίχο. Το τρίο φαινόταν πολύ καλά συντονισμένο, ο ήχος στην αίθουσα ήταν κατάλληλα δυνατός και ευτυχώς αρκετά διάφανος, ώστε να ζήσετε μια υπέροχη συναυλία. Ο Sayce, που είχε ήδη ιδρώσει μετά το δεύτερο κομμάτι, είχε σχετικά γρήγορα τον έλεγχο του κοινού, τους έκανε να χειροκροτήσουν και να τραγουδήσουν μαζί με χαλαρό και εύκολο τρόπο, εντυπωσιάστηκε με εξαιρετικά γρήγορα σόλο στο φθαρμένο του Gallagher Strat και δεν άφησε καμία αμφιβολία για να θαυμάσει κανείς. σε έναν από τους απολύτως καλύτερους τραγουδιστές στο είδος της blues-rock μαζί του. Και με τι ακαταμάχητο θράσος ο «νεαρός» αφήνει την κιθάρα του να ηχεί και τραβάει το μέρος του κοινού με την κιθάρα του κόβει την ανάσα. Groovy funk rock που ο Lenny Kravitz ανακοινώνει εδώ και 15 χρόνια, αλλά πιθανότατα δεν θα το επαναφέρει ποτέ.

Philip Sayce a Woodstock κιθάρες

Κανείς δεν μένει ήρεμος εδώ και όποιος δεν παρασύρεται από αυτή τη μουσική πρέπει να είναι κουφός. Τι δύναμη, τι πάθος, τι υπέροχα τραγούδια! Αυτό που σερβίρει ο Philip Sayce αυτή τη βραδιά με το φιλόδοξο, ισχυρό power blues rock πρέπει απλώς να προκαλεί θαυμασμό από κάθε λάτρη της μουσικής. Η ακατέργαστη ενέργεια που απελευθερώνεται εδώ μεταφέρεται αμέσως στο κοινό. Οι ιδιότητές του ως τραγουδοποιός, τραγουδιστής και κιθαρίστας και ιδιαίτερα το ακατάσχετο πάθος του κάνουν κάθε τραγούδι απόλαυση. Οι μουσικοί που συμμετέχουν δεν είναι σε καμία περίπτωση κατώτεροι από την παιχνιδιάρικη ιδιοφυΐα του αρχηγού τους. Ο Sayce παγιδεύει το κοινό του με παθιασμένο, ενεργητικό και φλογερό παιχνίδι, δίνει στο πλήθος τον ένα ή τον άλλο συμπονετικό, χαριτωμένο λόγο, χαμογελά στα κορίτσια στο κοινό με τα καστανά μάτια του και μαγεύει τα αγόρια και τους άντρες με το άγριο παιχνίδι του και το μικρό, γελοίο του. κόλπα στην ταστιέρα. Όποιος, όπως εγώ, βίωσε μια συναυλία του Philip Sayce για πρώτη φορά το Σάββατο το απόγευμα στο Wood Stock Guitares, πιθανότατα θα ασχοληθεί με ένα πράγμα: Όταν ο Sayce πάει ξανά σε περιοδεία, δεν μπορώ να το χάσω! Ο Sayce φυσάει τη λεπτή σκόνη από τα αυτιά σας!

[rwp-review id=»0″]