«Aufgabe von Kunst ist es heute, Chaos in die Ordnung zu bringen.» schrieb Theodor W. Adorno in Minima Moralia und die Organisation und Koordination des Sonisphere Festivals in Basel war von Chaos geprägt, wie auch diverse Bands in Ansagen bemerkten und man konnte am letzten Freitag von Glück sprechen, dass nichts passiert ist. Doch gab es auch Hammershows von Hatebreed, Slipknot, Eluveitie und Iron Maiden. Bands super, Wetter super, Rest nicht. Aber das OK des Ελβετική Sonisphere μπορεί αυτό μετά τον περασμένο αγώνα με λάσπη προφανώς εκτελέστε ... - γιατί θα μπορούσε να ήταν χειρότερο. Οι υπέροχες μπάντες διευκόλυναν την παραβίαση πολλών και το χαμόγελο στο πρόσωπο των περισσότερων metalheads.

Την περασμένη Παρασκευή ήταν και πάλι εκείνη η φορά: η Sonisphere έκανε σκηνές για δεύτερη φορά και μετά Πρωτοχρονιάτικο ταξίδι στο Jonschwil, αυτή τη φορά το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο St. Jakob της Βασιλείας, συμπεριλαμβανομένης της γύρω περιοχής. Ο καιρός έδειξε την καλή του πλευρά και ο σχεδόν ανεξάντλητος αριθμός συγκροτημάτων σας επιτρέπει να παραβλέψετε τις οργανωτικές ελλείψεις - αλλά μην τις ξεχάσετε, γιατί ήδη με την έναρξη του φεστιβάλ την Παρασκευή έγινε σαφές τι πραγματικά γνώριζε το Sonisphere: Μεγιστοποίηση κερδών! Δυστυχώς, οι χρόνοι αναπαραγωγής των συγκροτημάτων, οι οποίοι είχαν ήδη αλλάξει x φορές νωρίτερα, αναδιατάχθηκαν και συμπιέστηκαν στην αρχή της ημέρας, κάτι που δεν θα έπρεπε να είχε προκαλέσει ενθουσιασμό μεταξύ των θαυμαστών ή των συγκροτημάτων, αλλά δεν με ενδιέφερε πραγματικά προσωπικά.

Η ανταλλαγή κορδέλας οργανώθηκε με ερασιτεχνικό τρόπο και οι κορδέλες ήταν υπέροχες, γιατί μπορείτε να τις αγοράσετε 1: 1 για 120 φράγκα στο Flyerking ... 1000 κομμάτια, ο σύνδεσμος τυπώθηκε ακόμη και σε αυτό και αυτό δεν ήταν αρκετό, με ένα εισιτήριο θα μπορούσατε να πάρετε όσες κορδέλες θέλετε και για να κάνουν τους φίλους και τους γνωστούς σας χαρούμενους. Αλλά αυτό θα πρέπει να είναι μόνο η αρχή του οργανωμένου χάους, επειδή το φεστιβάλ βρισκόταν κάτω από ένα κακό αστέρι για εβδομάδες, καθώς η εκδήλωση έπρεπε να αναβληθεί από το γήπεδο ποδοσφαίρου στο γήπεδο του αθλητισμού λόγω έλλειψης θεατών και δεν ήταν δυνατή η λήψη των πληρωμένων θέσεων εκεί. μπορώ. Όλοι οι αγοραστές ενός εισιτηρίου θέσης εισόδου έλαβαν κουπόνια για δύο ποτά και ένα λουκάνικο. Αλλά πού θα μπορούσες να εξαργυρώσεις τα κουπόνια για τα δωρεάν ποτά και λουκάνικα που υποσχέθηκες; Το 90% των εστιατορίων δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να ακούσει για αυτές τις αποδείξεις. Φαινόταν επίσης περίεργο ότι μόλις μπήκατε στο μεταλλικό φεστιβάλ, το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν ένα περίπτερο κέικ ... καλά - δεν ήξερα κάτι τέτοιο πριν, αλλά μπορεί επίσης να είναι ωραίο να απολαύσετε τον καφέ και το κέικ Hatebreed. Μετά από μια συναυλία σαν αυτή, η εξαντλημένη metalhead χρειάζεται μια ζάχαρη όπως είναι γνωστό ...

Sonisphere 2011 // Slipknot - Sid Wilson πλήθος σέρφινγκ αφού πήδηξε από ένα φορτηγό

Αλλά ας φτάσουμε πρώτα στα βασικά του φεστιβάλ, τη μουσική! Δυστυχώς, στην αρχή του φεστιβάλ, δεν θα μπορούσατε να το απολαύσετε, ούτε στα Sick Puppies στη σκηνή του Απόλλωνα, κυρίως στην κύρια σκηνή της εκδήλωσης, υπήρξε διακοπή ρεύματος, η οποία και πάλι δημιούργησε αμφιβολίες για τον επαγγελματισμό του οργανισμού. Στο Καταρράκτη στη σκηνή του Red Bull, δεν σας επιτρέπεται πλέον, επειδή η αίθουσα ήταν ήδη γεμάτη. Η ασφάλεια αφέθηκε σε μερικούς μαθητές και εφήβους που είχαν επίσης την αμφίβολη ευχαρίστηση να απορρίψουν τους απογοητευμένους θαυμαστές μπροστά από κλειστές πόρτες, οι οποίοι θα μπορούσαν εύκολα να κλιμακωθούν με περισσότερους αλκοολικούς οπαδούς. Κατά κανόνα, είχαμε ηλιοφάνεια, οπότε χαλαρώσαμε στο γρασίδι κοντά στη Σκηνή του Απόλλωνα και αφήσαμε το πρώτο πρόβλημα πνίγω πετάξτε μακριά ... και απόλαυσα λίγο τον κ. Big, αλλά δεν ανταποκρίνονται πραγματικά στο γούστο μου.

So war die erste Show die man wirklich geniessen konnte mit Dave Wyndorf, seines Zeichens Dreh- und Angelpunkt der drogengeschwängerten Monster Magnet. Nach Dave mit seinen Mannen war bereits ein Höhepunkt des Sonisphere’s angesagt: Hatebreed! Einfach grossartig wie diese Jungs es verstanden haben gleich von Beginn weg das Publikum in ihren Bann zu ziehen. Höllisch laut und mit einem so fetten Sound, stillstehen kennen die Jungs nicht. Bei solch fetten Riffs gibt es einfach kein Pardon. Ehrliche Emotionen, ungestüme Leidenschaft, ein fetter Sound und besonders mächtige Energie. Vor der Bohemia Stage setzte sich das Publikum nahezu geschlossen in Bewegung, Jamey Jasta tobte über die Bretter und heizte die schwitzende Meute immer weiter ein und die feierten bei bestem Sound und zu Killer-Tracks wie «Destroy Everything», «This Is Now», «Live For This» oder «Doomsayer» eine riesige Party.

Monster Magnet - Crop Circle (πλήρες τραγούδι)

Ο Έλουβετι και Θηλιά έπρεπε να παίξει την ίδια στιγμή ήταν μια μικρή ατέλεια που ενοχλούσε πολλούς οπαδούς, καθώς και την αγορά, η οποία δημιουργήθηκε εντελώς πέρα, γιατί ποιος αγοράζει flip-flops σε ένα μεταλλικό φεστιβάλ; Σε όλα τα αμέτρητα φεστιβάλ μου στα οποία έχω συμμετάσχει, δεν έχω δει ποτέ - αλλά ποτέ - δεν έχω δει flip-flops! Τα 4 dl νερό που πουλήθηκε για 5 φράγκα ταιριάζει σε ολόκληρη την εικόνα της μεγιστοποίησης του κέρδους, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, δεν επιτρέπεται η πώληση μπουκαλιών στα περίπτερα ενώ οι άνθρωποι περπατούσαν ανοιχτά με βαρέλια πάρτι. Δεν ξέρω πόσο ενθουσιασμένος θα ήταν το Iron Maiden αν ήξεραν ότι θα μπορούσες να περπατήσεις με όπλα χωρίς κανένα εμπόδιο. Έχω δει πολλά, αλλά σπάνια έχω συναντήσει κάτι γελοίο και αντιεπαγγελματικό, γιατί ακόμη και αν έπαιρνα έναν εκτοξευτή πυραύλων σε αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα.

Αλλά ας επιστρέψουμε στη μουσική. Φυσικά, άλλοι εκθέτες Sonisphere όπως ο Hammerfall, ο Mastodon και αξίζουν αναγνώριση Έλουβετιπου όλοι πρόσφεραν υπέροχες παραστάσεις και έπεισαν απόλυτα τους θαυμαστές. Ο Chrigel von Eluveitie παρατήρησε επίσης το οργανωτικό χάος και προσπάθησε να χαλαρώσει όλο το πράγμα με ένα αστείο, η χαοσφαιρία είναι μόνο μία από τις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν. Όπως πάντα, το συγκρότημά του προσέφερε ό, τι αναμενόταν από αυτούς με τις μελωδίες Melodic Death Metal με Celtic: rock, groove, dance, jump, sound, dream, let go go.

Από πέρυσι (ναρκωτικό)Ο θάνατος του μπασίστα Slipknot Paul D. Gray η μπάντα από την Iowa σπάνια έπαιξε. Ωστόσο, ή ίσως εξαιτίας αυτού, πρόσφεραν Θηλιά ένα πραγματικό πυροτέχνημα. Στην κύρια σκηνή έδωσαν ραντεβού που ήταν εξοργισμένος καθώς ήταν τεράστιος. Παρά το φως της ημέρας και τον ήλιο, τα παράξενα, κλόουν που έμοιαζαν με την κλόουν, έβγαλαν την εμπειρία θέασης και ακοής σε σφαιρικά ύψη. Όσον αφορά το ρότορα, ο Joey Jordison βιδώθηκε επίσης με τον σταθμό του τυμπάνου και, εκτός από τα πυροτεχνήματα, ο Slipknot έκανε καταδύσεις στη σκηνή. Η συναυλία διήρκεσε περίπου 90 λεπτά, πολλές φορές απαιτώντας θυσίες θεατών και δίνοντας στους βοηθούς και τους συνεργούς ώρες εργασίας. Δυστυχώς, δεν μπορούσατε να δείτε τις οθόνες του Apollo Stage από πίσω.

Sonisphere 2011 - Dawn of the Joggeli

Το φαγητό που βρίσκεται στο Sonisphere (όχι εκείνο στην αίθουσα) ήταν υγιεινό γουρουνάκι. Τα προκατασκευασμένα χάμπουργκερ ανοίγουν σε κουτί. Τα χρήματα έγιναν δεκτά με γυμνά χέρια, για να πιέσουν στη συνέχεια το τυρί πάνω στο κρέας και το κουλούρι και το κρέας μαζί. Δευτερόλεπτα αργότερα, το ίδιο χέρι γρατσουνίζει το πρόσωπό του, μαζεύει σκουπίδια από το πάτωμα και στη συνέχεια επιστρέφει στο φαγητό άπλυτο. Κανένα άτομο στο περίπτερο δεν το κάνει αυτό, όχι, όλοι το κάνουν και υπήρχαν πατάτες και χρήματα στο μπαστούνι του νομίσματος, μερικές φορές αναμεμιγμένα μέσα και με φαγητό. Σας εύχομαι καλή όρεξη. Και φίλοι, 9 φράγκα για μια πίτσα 4 δεν είναι μόνο ελαφρώς υπερβολικά, συνορεύει με το τοκογλυφικό, υπάρχει μόνο μία γουλιά νερού από την κούπα με το χρυσό χείλος

Αλλά ας επιστρέψουμε στη μουσική, υπάρχουν ακόμα μεγάλοι τίτλοι όπως η Alice Cooper και Iron Maiden anstehen. Auch wenn es Mr Cooper nicht schafft, mich stimmlich zu beeindrucken, so ist es doch spannend zu sehen für welche Szene der nächste Song wohl herhalten soll. Man hört ihm einfach an, dass «I’m Eighteen» schon lange, lange nicht mehr stimmen kann, seine Vorstellungskraft und Spass am Spiel mit verrückten Requisiten hat dieses Alter zum Glück kaum überholt. Mit einem beeindruckenden Schatz an Vitalität, Energie und Groteske führt uns der 63 jährige Altrocker durch sein Theater aus Kitsch und Selbstinszenierung.

Εντελώς όχι τυροειδές Iron Maiden. Die eiserne Jungfrau brachte zu Beginn überwiegend Songs von «The Final Frontier», ihrem neusten Album und bei welchem ich ums verrecken nicht warm werde. Passend zur neuen Scheibe ballerte das Intro nebst folgendem «Final Frontier» und «El Dorado» aus den Boxen. Die Bühne war, wie fast immer, genauso gestaltet bzw. an den neuesten Output angelehnt, sprich eine Science Fiction Landschaft – gesäumt von zwei Funktürmen nebst Sternenhimmel. Es folgte ein wahrer Klassiker: «2 Minutes To Midnight». Es ist nach wie vor faszinierend, wie topfit die sechs Herren über die Bühne fegen. Und als später auch noch die 20 Meter-Variante über die Bühne glotzt und böse mit den roten Augen funkelt, ist die Welt sowieso in Ordnung. Ok, der Bursche sieht zwar mittlerweile aus wie ein Weltraumschwein, aber verdammt, es ist immer noch Eddie. Screeeeeaaaammmmm for me Basel, Screeeeeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaammmmmmmmmm for meeeee!

Πολύ μεγάλος κινηματογράφος και φώτα αναβοσβήνουν σαν αστέρια στην οροφή του θόλου και στο φόντο της σκηνής. Κάπως γαλαξιακά όμορφη. Αλλά αυτό δεν ήταν μόνο αυτό που προσφέρθηκε στο μάτι: Για πολλά από τα τραγούδια, κατάλληλες γιγαντιαίες υφασμάτινες εικόνες, όπως σκηνικά θεάτρων, τραβήχτηκαν στο παρασκήνιο της σκηνής και ούτε ο Eddie απουσίαζε.

Und wieder kamen daraufhin ein paar neuere Stücke («Blood Brothers», «The Wicker Man» und «When The Wild Wind Blows»), bis «The Evil That Men Do» den Block an Klassikern einleitete. Ab diesem Moment war es dann wohl auch um die grössten Skeptiker geschehen: Egal, ob nun die melancholischen Passagen von «Fear Of The Dark» oder die gottgleichen Twin-Leads von «Iron Maiden»: Wer in diesen Minuten keine Gänsehaut bekam oder so derbe mitgröhlte, dass er am nächsten Tag kiloweise Hustenbonbons futtern musste, der hat an dem Abend irgendetwas falsch gemacht!

Iron Maiden ζωντανά στο Sonisphere Basel 24.6.2011 - Blood Brothers

Taschendiebe, angeblich aus Rumänien, machten als weiteres Übel sämtliche Stages unsicher und so manchen Metalhead um ein iPhone oder Portemonnaie ärmer. War klar, dass es sich bei den Tätern um keine «Metaler» handeln konnte, denn ich hätte noch nie erlebt das sich diese gegenseitig bestehlen. Aber wie sagt man so schön, irgendwann einmal ist das erste Mal, vielleicht gilt dies auch für die Flip-Flops. Zumindest waren Taschendiebe auch schon am Greenfield organisiert (!) unterwegs, dieses Phänomen scheint also so langsam an Open-Airs Usus zu werden.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για το φετινό Sonisphere event, αλλά υπήρχαν και άλλα πράγματα GWAR, Σε φλόγες, Judas Priest και και και στην αρχή. Αλλά πάρα πολλές λέξεις χαλούν το εκσπερματικό κείμενο και έτσι ελπίζω σε εύφορο έδαφος για κριτική, γιατί με κάποιο τρόπο που μου επέστρεφε ξανά στο χάος Λάσπη από το Jonschwil 2010 στο μυαλό. Όμως, όπως είναι γνωστό, όλα τα καλά πράγματα έρχονται σε τρία και ίσως τον επόμενο χρόνο θα καταφέρετε τελικά να απολαύσετε ένα επαγγελματικό και ολόπλευρο πειστικό φεστιβάλ στις κουζίνες των Outfield Productions και του πρακτορείου συναυλιών της Ζυρίχης Free & Virgin, γιατί φέτος έχουν και πάλι τίποτα, αλλά με Λεκιασμένη φήμη. Τον επόμενο χρόνο πρέπει να υπάρχει μια καλή σύνθεση για να επιστρέψω ... ή θα είμαι στην κορυφή Πάρκινγκ γκαράζ και παρακολουθήστε τη συναυλία δωρεάν an

Sonisphere Iron Maiden - Χορός του θανάτου 24.06.2011/XNUMX/XNUMX

Φωτογραφίες του Rockslave (Μεταλλικό εργοστάσιο) και βίντεο από Το TheLostDevil, Κ. NomBidon, gagadumiau, πρωτύριος και Haldi4803.

[rwp-review id=»0″]